her yerimde zerreleri
yalınlığın
*
yalnız dediğimde hüzün anlıyorsunuz
teklik/tekil dediğimde kibir
salt desem….
bari yalın diyeyim alev olsun
boyum yetişmiyor her şeye
yetişmezse yetişmesin
ne yetişir ki o çorak yerlerde…
*
ben bir vadinin eteklerini giymek istiyorum
denizin kokusunu sürünmek
rüzgarın sert hoyrat bazen de yumuşak okşayışıyla flört etmek
toprağın bereketinden gebe kalmak
burnumdan giren böceği kelebek olarak çıkarmak istiyorum ağzımdan
kulaklarıma dolan müziği kanımda gezdirmek
yıldızlar , güneşler , gezegenler , galaksiler , koskoca varlığı emmek soğurmak istiyorum varlığıma
Sana bakıyorum
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum
Ama bu sonsuzluk gibi
kimse sana bu sonsuzluk hissini söylemez
gizli tutulacak hisler vardır-hep-korkularından
Nasıl hissediyorsun ?diye sorsan
söyleyemem çünkü sen kolay bir cevap istemezsin
bense sade-ce
Evde,kendinle çoğul bir yalnızlık içerisinde oturuyormuş gibi hissedersin
derdim
ruh bastırdığında
ve dışarıdan içine bakarken
gördüğümü tarif edebiliyorken
açıklıkta sana baktığımı sanıyordum
ne kadar zaman geçti bilmiyorum
ne kadarı gerçek ? diye sorma
sormak bir salgın her şeyi zehirliyor
düşünce kalpten geldiğinde
sadece dinle
konuşmaya başlamadan önce
sadece var olduğumu hatırla
sana bakıyorum
ne kadar zaman geçti bilmiyorum
bu sonsuzluk gibi
göçmen çatısı
susmak hep daha afili olmuştur konuşmaktan
gitmek de kalmaktan daha
hep daha afiillidir haksızlığını ört-pas-geçmek
hiç duymuşmuydunuz Afiilli ?
faili bir çatı altında aramak yanılsamalı bir özelliktir
hiç duymadınız değil mi ?!
faillerde çatı aranmamalı
eylem hali ,
isim-lerin cümlelerinde olmaz
onun için mi gerçek eyleminizi lakaplarla saklıyorsunuz?!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)